Al-'Alīm (العليم): De Alwetende, de Alwetende

De Arabische term "Al-'Alim" (العليم) is een van de sublieme namen die in de Koran en de profetische traditie aan Allah worden toegeschreven. Afgeleid van de Arabische wortel "'ilm" (علم), wat "weten" of "kennis" betekent ( bron ), verwijst deze goddelijke naam naar de alwetendheid en oneindige kennis van Allah. Letterlijk betekent Al-'Alim 'Hij die perfecte en absolute kennis heeft'.

In de islam wordt de zoektocht naar kennis sterk aangemoedigd en als een heilige plicht voor iedere gelovige beschouwd. De Profeet Mohammed (vzmh) spoorde zijn metgezellen aan om kennis te zoeken, door te zeggen: “Wie een pad bewandelt in de zoektocht naar kennis, Allah zal voor hem het pad naar het Paradijs vergemakkelijken” (Musnad Ahmad). Al-'Alim moedigt moslims dus aan om te drinken uit de bronnen van kennis om dichter bij de Schepper te komen en eeuwig geluk te bereiken.

De alwetendheid van Allah

De wetenschap en kennis van Allah is oneindig en omvat alles in het universum. Zoals vermeld op deze site , ontgaat niets Hem, noch in de hemel, noch op aarde. Zijn onbeperkte kennis omvat het verleden, het heden en de toekomst. Geen atoom is voor Hem verborgen, of het nu in de diepten van de oceanen is of in de hemelse onmetelijkheid.

Allah heeft absolute kennis van alles, van de kleinste deeltjes tot de meest verre sterrenstelsels. Zoals vermeld in Surah Raad, vers 9: "Hij is het die het onkenbare en het concrete kent. Hij is de transcendente, de Allerhoogste." ( bron ) Zijn alwetendheid omvat niet alleen de fysieke wereld, maar ook de gedachten, intenties en emoties van ieder mens.

Manifestaties van goddelijke wetenschap

Het universum waarin wij leven getuigt van de oneindige kennis van Allah, Al-'Alim. Zijn creatie is doordrenkt met opmerkelijke precisie, elk detail ontworpen met ondoorgrondelijke wijsheid. De natuurwetten die het universum regeren, werken met absolute perfectie en zorgen voor een perfecte balans en harmonie. Zoals dit koranvers vermeldt: “Allah heeft noch de hemel noch de aarde tevergeefs geschapen. " ( Bron )

Of het nu gaat om de onveranderlijke orde van de sterrenstelsels, de cyclus van het leven op aarde of de wonderen van het menselijk lichaam, alles weerspiegelt de goddelijke wetenschap en alwetendheid van de Schepper. Wetenschappelijk bewijs voor wonderen uit de Koran, zoals de nauwkeurige beschrijvingen van de vorming van de foetus en de fasen van de maan, versterken ons begrip van Allah's oneindige kennis. ( Bron )

Goddelijke Kennis in de Koran

De Koran, het woord van Allah geopenbaard aan de Profeet Mohammed (ﷺ), getuigt op welsprekende wijze van goddelijke alwetendheid. Er zijn veel verzen die de oneindige kennis van Allah en Zijn totale controle over alles verheerlijken:

“Hij is Allah, de Ene, de Meest Perfecte, de Schepper van de hemelen en de aarde. Als Hij iets beslist, zegt Hij alleen maar ‘Wees’ en het is zo. » (Koran 2:117, bron: Franse interpretatie van de betekenissen )

De Koran vertelt ook prachtige verhalen die de perfecte kennis van Allah illustreren. Het voorbeeld van de koningin van Sheba wiens troon Allah zelfs vóór zijn aankomst naar de profeet Sulayman (Salomo) stuurde (Koran 27:40) toont Zijn alwetendheid en almacht aan.

Bovendien moedigt het Heilige Boek de mens voortdurend aan om na te denken over de wonderen van de schepping, om zo de grootsheid en wijsheid van de Schepper te herkennen: “Waarlijk, bij de schepping van de hemel en de aarde, en bij de afwisseling van nacht en dag, er zijn zeker tekenen voor degenen die begaafd zijn met intelligentie. » (Koran 3:190, bron: Enkele passages uit de Koran over Allah )

De alwetendheid van Allah en onze relatie met Hem

Het bewustzijn van Allah's alwetendheid, Zijn eigenschap van Al-'Alim (العليم), zou een diepgaande impact moeten hebben op onze relatie met Hem. Zoals deze passage aangeeft:

“Allah, de Transcendente, is de enige die zowel het mysterie als de dingen van de zichtbare wereld kent, zowel het geheim als het voor de hand liggende.” Islam in vragen en antwoorden

Wetende dat Hij alle dingen ziet en weet, zou ons tot grote nederigheid en oprechte aanbidding moeten inspireren. Onze gedachten, onze woorden en onze daden ontsnappen niet aan Hem. Dit besef zou ons ertoe moeten aanzetten onze bedoelingen te zuiveren en rechtvaardig te handelen, in de hoop op Zijn goedkeuring. Het zou ook ons ​​volledige vertrouwen in Zijn volmaakte wijsheid moeten versterken, omdat Hij weet wat het beste voor ons is, zelfs als wij het niet begrijpen.

Het belang van kennis in de islam

In de islam wordt de zoektocht naar kennis beschouwd als een heilige plicht voor alle moslims, mannen en vrouwen. De Profeet Mohammed (vrede en zegeningen van Allah zij met hem) zei: “De zoektocht naar kennis is een verplichting voor elke moslim. " ( Bron )

De islam waardeert verschillende soorten kennis, zowel religieus als seculier. Religieuze wetenschappen, zoals de studie van de Koran, de Sunnah en de islamitische jurisprudentie, worden aangemoedigd om het begrip van het geloof en de goddelijke leringen te verdiepen. Tegelijkertijd worden wereldse wetenschappen, zoals wiskunde, geneeskunde en filosofie, ook gewaardeerd, omdat ze ons in staat stellen de wonderen van Allah's schepping te begrijpen en de levensomstandigheden van mensen te verbeteren.

De Islam pleit echter voor een evenwicht tussen deze verschillende soorten kennis. Religieuze kennis moet dienen als morele en spirituele gids, terwijl seculiere wetenschappen verworven moeten worden in een geest van nederigheid en dienstbaarheid aan de mensheid, in overeenstemming met islamitische principes.

Profetische voorbeelden van de dorst naar kennis

De Profeet Mohammed (vzmh) was zelf een levend voorbeeld van de onophoudelijke zoektocht naar kennis. Als analfabeet in zijn jeugd ontving hij de openbaring van de Koran en werd zo de grootste geleerde van zijn tijd. Zijn woorden en daden getuigen van zijn enorme honger naar kennis, zoals gerapporteerd in deze hadith: Zoek wetenschap, ook al is het maar in China ( Bron ).

De metgezellen van de Profeet (ﷺ) werden ook gedreven door deze passie voor kennis. Onder hen kunnen we 'Abdoullâh ibn 'Abbâs noemen, bekend om zijn enorme kennis van de islamitische wetenschappen, of Aïcha, de vrouw van de Profeet (vrede zij met hem), die talloze hadiths overdroeg en werd beschouwd als een referentie op het gebied van de islamitische jurisprudentie.

Door de eeuwen heen hebben veel moslimgeleerden hun stempel op de geschiedenis gedrukt met hun onverzadigbare zoektocht naar kennis. Laten we bijvoorbeeld Al-Ghazâlî aanhalen, erkend filosoof en theoloog, Ibn Khaldoun, voorloper van de moderne sociologie, of Avicenna, arts en filosoof wiens werk de westerse wetenschap beïnvloedde. Hun erfgoed getuigt van het belang dat aan kennis wordt gehecht in de islamitische beschaving.

Ethisch kennis verwerven

De Islam benadrukt het belang van het verwerven van kennis met een zuivere en oprechte intentie, met als doel dichter bij Allah te komen en de mensheid te dienen. De Profeet () heeft gezegd: “Hij die de studie van wetenschappen onderneemt voor enig ander doel dan het zoeken naar het Aangezicht van Allah of wat daarmee verbonden is, zal op de Dag der Opstanding niet de geuren van het Paradijs verkrijgen.” ( Bron )

Nederigheid en respect voor leraren zijn ook essentiële eigenschappen voor de leerling. De Koran gebiedt iemand om te zeggen: “O mijn Heer, vergroot mijn kennis.” (Koran 20:114) met een geest van nederigheid en dankbaarheid. Bovendien zijn “de geleerden de erfgenamen van de Profeten” , in de woorden van de Profeet (ﷺ), wat het respect impliceert dat hen toekomt.

Ten slotte is het uiteindelijke doel van het verwerven van kennis het ten dienste stellen van anderen. De Profeet () heeft gezegd: “De beste van de mensen is degene die het nuttigst is voor anderen.” ( Bron ) De opgedane kennis moet dus worden gedeeld en toegepast om voordelen voor de gemeenschap te opleveren.

Wijsheid van theoretische en praktische kennis

De zoektocht naar kennis in de islam beperkt zich niet tot het verwerven van puur theoretische kennis. Het uiteindelijke doel is het bereiken van diepgaande wijsheid die het intellect en de geest voedt, en tegelijkertijd iemand begeleidt naar een deugdzaam leven en spirituele verheffing. Zoals de Koran ons eraan herinnert: “Zeg: “Zijn de geleerden en de onwetenden gelijk?” » (Soera 39, vers 9). De verworven wetenschap moet daarom ons pad en onze daden in deze wereld verlichten.

Theoretische kennis, afgeleid van de diepgaande studie van heilige teksten, natuur- en menswetenschappen, verscherpt ons begrip van het universum en onze plaats daarin. Maar het is door deze kennis te combineren met de praktijk, de concrete toepassing van goddelijke leringen in ons dagelijks leven, dat we ware wijsheid kunnen bereiken. Zoals een prominente moslimgeleerde heeft opgemerkt: “persoonlijke reflectie in het licht van de leringen van de Koran is essentieel voor het versterken van onze relatie met God.”

Door zowel kennis als de toepassing ervan te cultiveren, voeden we onze ziel en verheffen we onszelf spiritueel, waardoor we dichter bij de Schepper komen. Dit is hoe we kunnen hopen waar geluk te bereiken, hier en in het hiernamaals.

De voordelen van kennis en reflectie

De zoektocht naar kennis en diepe reflectie op de wonderen van de goddelijke schepping zijn wegen van onschatbare waarde om de grootsheid en wijsheid van Allah Al-'Alim te erkennen. Door het universum met een nieuwsgierige en open geest te beschouwen, worden we ertoe gebracht de perfectie van Zijn werken en de precisie van Zijn natuurwetten te bewonderen. Zoals dit koranvers uitlegt: “Zie, in de schepping van de hemel en de aarde en in de afwisseling van dag en nacht zijn er tekenen voor degenen die begaafd zijn met intelligentie” ( 41:53 ).

Deze erkenning van de oneindige wetenschap van de Schepper voedt onze spiritualiteit en versterkt onze verbinding met Hem. Door de tekenen van Allah in Zijn schepping te bestuderen, ontwikkelen we diepe dankbaarheid, nederigheid en een brandend verlangen om Hem te verheerlijken. Deze intellectuele en spirituele benadering brengt ons dichter bij Hem en stelt ons in staat om blijvende innerlijke vrede te bereiken, zoals dit vers leert: “Degenen die geloof hebben en wier hart rustig is in de nagedachtenis van Allah, zijn zij niet door de gedachtenis aan Allah harten zijn gekalmeerd? » ( 13:28 ).

Zoek je toevlucht bij Allah, Al-'Alim

Geconfronteerd met de onmetelijkheid van de goddelijke wetenschap worden we uitgenodigd onze eigen beperkingen en onze inherente onwetendheid te erkennen. Zoals deze aanroep ons eraan herinnert: "O Allah, ik zoek toevlucht bij U tegen onwetendheid, want U bent waarlijk Al-'Alim, de Alwetende." In nederigheid zoeken we leiding en genade bij Allah, Degene die alle kennis heeft. Onze inspanningen om kennis te verwerven moeten gemotiveerd worden door het streven naar Zijn plezier en Zijn eeuwige paradijs, waar ultieme gelukzaligheid woont.

Voorbeelden van de alwetendheid van Allah

Allah's oneindige wetenschap en kennis komen levendig tot uiting in de schepping van het universum. Zoals vermeld in Islam and Science: Knowledge and Consciousness , geeft de Koran ons voorbeelden van het gebruik van kennis op een manier die onlosmakelijk verbonden is met religie. De precisie en harmonie die het universum beheersen, getuigen van de perfectie van goddelijke kennis.

De natuurwetten die de beweging van de planeten, de zwaartekracht, de levenscycli en vele andere verschijnselen beheersen, illustreren de alwetendheid van Allah. Zoals vermeld op AboutIslam.net : "Hij kent het organisme en de diepten van de oceanen, of wat zich onder de aarde bevindt. Zelfs kent Hij onze gedachten, onze gevoelens, onze meest geheime ambities." Niets ontsnapt aan Zijn oneindige kennis, of het nu gaat om het oneindig grote of het oneindig kleine.

De balans tussen verschillende soorten kennis

De Islam pleit voor een oordeelkundig evenwicht tussen verschillende soorten kennis. Zoals benadrukt door Mustapha Cherif , staat de islamitische beschaving niet alleen de beoefening van de rede en wetenschappelijke ontwikkeling toe, maar vereist deze ook, terwijl een gevoel voor ethiek en spiritualiteit behouden blijft. Religieuze kennis en wereldse wetenschappen zijn complementair en noodzakelijk voor de ontwikkeling van de mens.

De Koran zelf nodigt uit tot observatie van het universum en reflectie op de wonderen van de schepping, die worden beschouwd als ‘tekenen’ (âyât) van de grootsheid en wijsheid van Allah. Het cultiveren van de natuurlijke en empirische wetenschappen stelt ons in staat de perfectie van goddelijk werk beter te waarderen. Tegelijkertijd voeden religieuze wetenschappen de ziel en begeleiden ze naar deugdzaam gedrag, een bron van innerlijke vrede. Het is in dit evenwicht tussen verschillende vormen van kennis dat ware wijsheid schuilt.

Moslimgeleerden en hun erfenis

De islamitische beschaving heeft veel geleerden en denkers voortgebracht die door hun wetenschappelijke en intellectuele bijdragen hun stempel op de geschiedenis hebben gedrukt. Een van de meest bekende kunnen we noemen:

Al-Khwarizmî (780-850), Perzische wiskundige die het woord ‘algoritme’ bedacht. Hij wordt beschouwd als de vader van de moderne algebra dankzij zijn baanbrekende verhandeling over algebraïsche calculus ( bron ).

Al-Biruni (973-1048), een van de grootste geleerden van zijn tijd. Als universele encyclopedist deed hij belangrijke ontdekkingen op het gebied van astronomie, wiskunde en mineralogie en schreef hij de eerste diepgaande studie van India ( bron ).

Ibn al-Haytham (965-1040), Arabische natuurkundige en wiskundige, wordt beschouwd als de vader van de moderne optica. Zijn werk over licht en visie bracht een revolutie teweeg in deze wetenschap ( bron ).

Deze geleerden hebben, naast vele anderen, grotendeels bijgedragen aan de invloed van de islamitische beschaving op wetenschappelijke gebieden. Hun intellectuele erfgoed blijft een bron van inspiratie voor de huidige generaties.

Conclusie

De zoektocht naar kennis, zoals onderwezen door Al-'Alim (العليم), de Alwetende, is een voortdurende reis naar wijsheid en gelukzaligheid. Door de onmetelijkheid van Allah's goddelijke kennis en onze eigen beperkingen te erkennen, worden we uitgenodigd om onvermoeibaar het verwerven van kennis na te streven, in nederigheid en oprechtheid. Want het is door kennis dat we een dieper begrip van de schepping kunnen bereiken, onze spiritualiteit kunnen voeden en dichter bij de Schepper kunnen komen.

De Islam spoort gelovigen aan om alle kennisgebieden, van religieuze tot wereldse wetenschappen, in harmonieus evenwicht te omarmen. Door het voorbeeld van de Profeet (ﷺ) en zijn collega-geleerden te volgen, kunnen we deze onverzadigbare honger naar kennis aanboren om ons pad te verlichten en onze daden te leiden. Dit is hoe we wijsheid zullen cultiveren, deze symbiose tussen theoretische kennis en deugdzame praktijk, een bron van innerlijke vrede en eeuwig geluk. Bron