Allah heeft een reeks regels opgesteld die het bestaan ​​van de mens regelen vanaf zijn komst naar de aarde tot de dag waarop hij zijn eeuwige thuis in de volgende wereld zal verwerven. Zelfs daarvoor, toen hij in de drie duisternissen (baarmoeder, baarmoeder en placenta) was, was de mens al zonder beperking onderworpen aan de natuurlijke wetten van Allah.

Na zijn geboorte zijn nu goddelijke bevelen op hem van toepassing via zijn tussenliggende ouders of degenen die hem onder hun voogdij hebben. Allah heeft inderdaad bevelen voorgeschreven die via zijn leraar van toepassing moeten zijn op het minderjarige kind. Dan, zodra hij meerderjarig is, spreken ze hem rechtstreeks aan en wordt hij verantwoordelijk voor zijn daden en zijn de wettelijke bepalingen met betrekking tot ongelovigen of moslims nu op hem van toepassing. Op dit punt begint hij daadwerkelijk te bewegen naar de verblijfplaats van de gezegenden of die van de verdoemden. Zo reist hij door alle stadia, dag en nacht, naar de verblijfplaats waartoe hij voorbestemd was, ontleent aan deze stadia de oorzaken die daar leiden en verricht daar de gepaste handelingen als zoveel mijlpalen. Aan het einde van de reis bereikt hij de habitat die voor hem werd gebouwd vóór zijn schepping: ofwel de verblijfplaats van ongeluk, of die van geluk.

Bibliografische informatie