De mens heeft altijd de dood gekend en zijn relatie ermee heeft geleid tot ander gedrag. Soms staat hij er alleen voor, soms met de mensen om hem heen. Het is waar dat het vaak de voorkeur heeft dat het vertrek in goed gezelschap plaatsvindt, maar zelfs als dat zo is, blijft de dood een bittere waarheid. Geconfronteerd met de onvermijdelijkheid van de dood, voelt de stervende zich hulpeloos en overweldigd door een gevoel van hulpeloosheid. Het is door betekenis te geven aan deze realiteit dat de islam, net als andere religies en denksystemen, de feiten begeleidt. Het primaire doel van dit boek is om een ​​synthetische en georganiseerde visie op het begrafenisrecht te presenteren, gezien door het prisma van Malikite doctrines. De exploitatie van deze primaire bronnen leidde tot de classificatie van de verzamelde gegevens in vier delen die overeenkomen met vier verschillende fasen. Deze volgorde van presentatie valt samen met de chronologische realiteit van begrafenisrituelen in aanwezigheid van de stoffelijke resten. Het werk begint dus met de begeleiding van de stervenden tot aan de begrafenis, het wassen van het mortuarium en het gebed voor de overledene.