Het verplichte karakter van de handelingen van het hart is sterker dan die van de handelingen van de leden. Dit is de reden waarom Ibn Al-Qayyim zegt om dit te verduidelijken: "Wie mediteert over de bronnen en oorsprong van wetgeving zal het verband kennen tussen de handelingen van de ledematen en de handelingen van het hart, dat ze niet nuttig zijn zonder deze laatste, en dat de daden van het hart, ze zijn meer verplicht voor de dienaar dan de daden van de leden. Wat onderscheidt de gelovige van de hypocriet, zo niet wat is in het hart van elk als daden Wat onderscheidt hen? Zou iemand de islam kunnen betreden zonder handelingen van het hart die voorafgaan aan die van zijn ledematen? De gebondenheid van het hart is belangrijker dan de gebondenheid van de ledematen, overvloediger en hardnekkiger. Het is te allen tijde verplicht"

“Als het hart deugdzaam is, vanwege wat er is als geloof door wetenschap en daden van het hart, zal het noodzakelijkerwijs de deugd van het lichaam inhouden door de uiterlijke woorden en de toepassing van absoluut geloof. Zoals de imams van de adepten van Hadith zeiden: "Woorden en daden, innerlijke en uiterlijke woorden, innerlijke en uiterlijke daden", en wat extern is, volgt en wordt geïmpliceerd door wat intern is. Wanneer de binnenkant deugdzaam is, zal de buitenkant deugdzaam zijn, en als het corrupt is, zal het corrupt zijn.”

(Majnûn al-fatâwâ (7/187)

Factsheet