Er zijn maar weinig teksten vertaald over het begrip goddelijke Eenheid zoals het door de middeleeuwse islam werd voorgesteld, wat toch paradoxaal lijkt als we weten welke plaats dit begrip tot op de dag van vandaag inneemt binnen de moslimgemeenschap.
De tekst van Imâm al-Juwaynî (419-478 H/ 1028-1085), die een van de meesters was van de beroemde al-Ghazâlî en al-Ansârî, komt om deze leemte op te vullen.
Juwayni, een eminente vertegenwoordiger van de Ash'aritische school, componeerde de Irshâd als een impliciet antwoord op de Fatimiden wiens macht de soennitische orthodoxie bedreigde. Het is, om zo te zeggen, de bestaansreden van Kalam (een andere naam voor islamitische theologie) om de vragen te beantwoorden van auteurs die, terecht of onterecht, als afwijkend worden beoordeeld.
Daar worden de grote klassieke thema's aangepakt, zoals de kwestie van goddelijke eigenschappen, antropomorfisme, de rol van de rede, enz.
Als zodanig is dit werk een echte som, voor degenen die een vrij precies idee willen krijgen van hoe de elementaire kennis van elke student (tâlib) was in een tijd dat de leek niet meer plaats had in het Westen dan in het oosten.