De totstandkoming van dit boek is uniek. De lezer zal de indruk hebben, ondanks de negen eeuwen die hem scheiden van de regels van dit schrijven, in de aanwezigheid te zijn van een manuscript dat net het daglicht heeft gezien, waarvan de actualiteit blijft branden voor het goede en Simpele reden dat het een psychologisch onderzoek vertegenwoordigt dat gevuld is met oprechte ideeën en prachtige illustraties over de facetten van menselijk gedrag, tijdloze, tijdloze en eeuwige facetten...! Ibn Al Jawzî was een Hanbalite moslimgeleerde wiens afkomst teruggaat tot Abu Bakr Assidiq, de beroemde metgezel van de Profeet (saw) en de eerste kalief. Hij werd geboren tussen 1112 en 1116 in een rijke familie in Bagdad, voorheen onbekend vanwege hun adel of wetenschap, en die in de koperhandel werkte. De oorsprong van zijn naam Ibn Al-Jawzî is controversieel, maar alle biografen zijn het erover eens dat het verwijst naar de walnootboom (Al-Jawzah) omdat er een bij hem thuis of bij zijn voorouders had gestaan, en hij zou dan deze hebben gekregen bijnaam, of dat een van hen in de haven van Al-Jawz in Basra zou hebben gewoond, of dat ze in de teelt en handel van noten zouden hebben gewerkt. Hij stond bekend om zijn werken in de exegese van de koran en om zijn talrijke commentaren op het gebied van hadith. Een van de meest bekende van de laatste is zijn Tahqiq, een compendium van de belangrijkste bronnen van islamitische jurisprudentie die door de Hanbali-school worden gebruikt, evenals een studie van arbeidsrecht (Arabisch: ???Fiqh). Als vroegrijp kind zou hij op tienjarige leeftijd zijn eerste toespraak hebben gehouden voor een menigte van 50.000 mensen, en op dertienjarige leeftijd schreef hij zijn eerste boek.