In "Zo waren onze vrome voorgangers" leren we dat elke man modellen en voorbeelden nodig heeft om op te lopen, en zelfs als de voorhoede van de karavaan ver van de horizon lijkt, mag hij nooit uit het oog worden verloren en afwijken van de sporen die hij heeft achtergelaten , want door te veel te focussen op de middelmatigheid van de omgeving, wordt men al snel bedrogen over zichzelf en anderen...

Dus, Abu Qilabah zei: “De geleerden zijn vergelijkbaar met de sterren waardoor men zichzelf leidt, en de fakkels die men volgt. Als ze verdwijnen, aarzelen mensen, en als ze ze verwaarlozen, dwalen ze af."

Dit is de tweede versie van Zo waren onze vrome voorgangers. Dit was essentieel omdat de eerste ons met spijt achterliet. Inderdaad, deze verhalen van de vrome voorgangers zijn bronnen van leven waaruit men nooit moe wordt om te komen drinken, en wat daaruit voortkomt is zo veilig dat de dorst nooit wordt gelest. We hadden er dan ook spijt van dat we zoveel edelstenen in onze eerste selectie hadden weggegooid, en we moesten deze fout corrigeren en deze categorie werk een dimensie geven die meer in overeenstemming was met zijn waarde.

Factsheet