Bekeren tot de islam betekent niet per se breken met anderen In een tijd waarin de islam wordt gedevalueerd en moslims worden gestigmatiseerd, is het belangrijk te bedenken dat steeds meer mensen deze religie desondanks met geloof en overtuiging omarmen. Omdat de media het debat vergiftigen door te veel gewicht te hechten aan de getuigenissen van mensen die de excessen van bepaalde mannen hebben doorstaan ​​en hen hebben geassimileerd met de islam, en vooral om mijn spirituele benadering uit te leggen aan mijn familieleden en anderen, wilde ik hier het verhaal vertellen van mijn bekering tot de islam. Je zult een doordachte, gekozen en vooral nooit betreurde spirituele reis ontdekken. Dit boek is ook een gelegenheid om mijn relaties met mijn dierbaren in twijfel te trekken en na te denken over het gedrag dat een nieuwe moslim zou moeten hebben om zijn bekering aan te kondigen. Ik probeer daarom mijn eigen ervaring als bekeerling tot de islam met u te delen, zodat u ervan kunt leren, met name wat betreft de relatie met ouders. Ik spreek in het bijzonder tot u, nieuwe moslims, maar ook tot uw ouders, aangezien mijn vader ook het woord neemt om u te adviseren over een beter “samenleven”. En voor degenen die er nog steeds aan twijfelen, weet dat de islam, wanneer men er met overtuiging aan vasthoudt en het bij de bron bestudeert en niet door zich te voeden met vooroordelen die door de media of door mannen worden overgebracht, vrede en sereniteit brengt binnen het gezin en ergens anders.

Bibliografische informatie