Het is tegenwoordig niet ongebruikelijk om ingrijpende beweringen te horen of te lezen, definitieve oordelen over wat de koran zou moeten zijn. Zo hebben we kunnen lezen dat "de Koran een oorlogsboek is" of zelfs "een boek dat aanzet tot haat" onder min of meer islamofobe veren. Aan de andere kant is de Koran voor bepaalde apologen van de islam een ​​'wetenschappelijk boek' dat in alle opzichten bepaalde moderne theorieën bevestigt, zoals de uitdijing van het heelal of de universele zwaartekracht. In werkelijkheid zijn deze overhaaste beweringen en dit simplistische concordisme zinloos omdat de Koran alleen dit of dat kan worden gezegd volgens een bepaalde lezing . Er zijn alleen lezingen van het Boek. In zijn tijd had Ghazali het belang van de notie van het lezen van de Koran al ingezien. Hij was zich ervan bewust dat de revitalisering van de islamitische wetenschappen alleen mogelijk is door een gewetenshervorming, en dat dit vraagt ​​om een ​​lezing van de Koran die verder gaat dan het letterlijke. Het doel van deze verhandeling is juist de lezer de middelen te bieden voor een diepgaand begrip van en meditatie over het geopenbaarde Woord. Daarin is het werk van Ghazali nog steeds zeer relevant.

Bibliografische informatie